Papa is heel lang weggeweest. En hoewel ik me prima met mama vermaak, is het veel leuker als papa er ook is!! Daarom krijgt papa nu extra veel en extra lieve knuffels van mij!!

Maandag kreeg papa heel veel visite. Hij heeft namelijk een hernia en dat doet heel erg veel pijn. Dan is het wel zo leuk als visite voor wat aandacht en afleiding zorgt! En ik vind het ook gezellig als er mensen over de vloer komen!

De wereld is een grote uitdaging! Een van de uitdagingen thuis is de trap! Spannend… Mama heeft overal hekjes geplaatst en vindt het helemaal niet grappig als ik aan de hekjes sta te rammelen. Ik vind het op zich best leuk, maar je, als mama boos wordt is het niet meer leuk… De eerste traptrede overwin ik overigens met het grootste gemak – en ik ben ervan overtuigt dat ik de hele trap op kan klimmen! Als de hekjes er maar niet waren…

We hebben een nu een hek rondom de steiger. Zo kan ik veilig buiten spelen. En we kunnen ook nog naar Jipi (dat is de boot): er zit namelijk een deur in het hek. Ik vind het prima: bal spelen in de avondzon zonder dat papa en mama steeds aan je jasje trekken omdat ze bang zijn dat je het water inrolt… 

Nee, met paaseieren zoeken moet ik nog een jaartje wachten… Maar ik heb wel mijn  paasgele trui aangetrokken en ben in opperbeste paasstemming! En dat heeft een goede reden: papa is weer thuis!!! En dat stemt me heel erg blij! 

Ik kan nog maar net lopen en wil al niets anders meer doen! En mijn tempo gaat ook aanzienlijk omhoog! De hele dag lopen, buiten spelen, mama helpen bij alle mogelijke klusjes – ik vind het superleuk! 

Ben net wakker! Nog even bijtrekken…

Vandaag is het feest, want Ellen en Hans gaan trouwen. Papa en ik kunnen er helaas niet bij zijn, maar mama is er wel even geweest. Ellen heeft twee kinderen – Donna en Seth – en nu zijn ze met z’n allen een echte familie! Mooi, hè? Ik wens ze een heel gelukkig leven samen! Oh ja, die foto van mij is oud, ik ben namelijk nog steeds best zielig…

We zijn een beetje zielig… Echt waar! Papa ligt met een hernia in Istanbul en kan geen kant op. Hij heeft heel erg veel pijn. Mama en ik vinden het zo zielig voor hem!! We zouden graag willen dat hij hier bij ons zou zijn. Dan zouden we papa verhaaltjes kunnen voorlezen, samen TV  kijken, met z’n allen op bed eten… En ik ben ook zielig: ik krijg namelijk nieuwe kiezen en dat doet ook heel erg veel pijn! Mama heeft pannenkoeken met vers fruit voor mij gemaakt, maar ik heb ze niet aangeraakt zoveel pijn had ik in mijn mondje. Bovendien ben ik ook nog gevallen: tandje door de lip… Zielig, hè?

Papa is mijn eerste grote liefde – en op gepaste afstand volgt: Maxim! Ik heb hem zelfs al gekust!! Papa heeft het met enige argwaan aanschouwd. Hij denkt dat ik nog te klein ben voor een vriendje… Mmh, ik zal erover nadenken.