Even kijken hoe ik straks London ga veroveren. In mijn buggy, zittend of liggend, in ieder geval vooruit kijkend! Zo kan ik niets missen! London, here I come!!

Vanuit mijn box heb ik een prachtig uitzicht over de gracht. Terwijl ik zo op mijn buik lig en naarstig probeer vooruit te komen, kan ik de kleine eendjes en babyzwaantjes in de gaten houden!

Voor het geval u het niet gelijk door had: dit zijn papa en ik. Bij ons staat nogal veel wind. Lijkt wel alsof we in New York wonen – tenminste, dat zegt papa… Ik ben er nog niet geweest, maar ik heb er nu al zin in. New York City… En ja, genoeg mutsen en jasjes tegen de wind hebben we wel…

Dat is natuurlijk papa! Want papa is heel lief, papa lacht met mij, papa zingt het hertenliedje voor me, papa is grappig en mijn papa is heel erg knap! Ik heb gewoon de allerbeste papa van de hele wereld!!

Als je de hele dag bezig bent met leren, nieuwe dingen ontdekken en vaardigheden verwerven dan kan je best eens moe worden. En hoewel ik helemaal niet van slapen houd, moet ik er zo nu en dan gewoon aan toe geven… Heb ik ondertussen iets gemist???

Ik zou graag nader kennis willen maken met poes Jamie, maar ze is nog een beetje afstandelijk. Waarschijnlijk heeft ze geobserveerd dat ik behoorlijk hard kan knijpen en dan overal in bijt. Maar als ik straks kan kruipen…….

Deze week ben ik gaan koffie drinken met Irma en mama. Irma ken ik al best goed, want daar gaan we vaak naartoe. Ze knuffelt altijd heel lief met mij. En ze heeft een zwart-wit hondje – die vind ik ook heel lief!

Dit is ons gezinnetje: papa, mama en ik! Wat zijn we blij met elkaar!!

Mijn mama vindt het erg knap dat ik alles op alles zet om te leren kruipen. Zodra ik om mijn rug ergens neergelegd wordt draai ik vliegensvlug om en probeer vooruit te komen. Daarbij houd ik mijn doekje stevig tussen de kaken vast en kan ik ook nog lachen. Alleen vooruit kom ik nog niet…